...

چرا گرفته دلت،؟مثل آنکه تنهایی

چقدر هم تنها

خیال می کنم دچار ان رگ پنهان رنگ ها هستی.

دچار یعنی

               عاشق

وفکر کن که چه تنهاست، اگر که ماهی کوچک دچار آبی دریای بیکران باشد

چه فکر نازک غمناکی!

و غم تبسم پوشیده ی نگاه گیاه است.

وغم اشاره  ی محوی به رد وحدت اشیاست

خوشا به حال گیاهان که عاشق نورند و دست منبسط نور روی شانه ی انهاست

نه،وصل ممکن نیست

همیشه فاصله ای است

اگر چه منحنی آب بالش خوبی است برای خواب دل آویز ترد نیلوفر

همیشه فاصله ای هست

دچار باید بود،وگرنه زمزمه ی حیرت میان دو حرف ،حرام خواهد شد

وعشق

صدای فاصله هاست

صدای فاصله هایی که غرق ابهامند

نه

صدای فاصله هایی که مثل نقره تمیزند

وباشنیدن یک هیچ می شود کدر.                                           

همیشه عاشق تنهاست        

....                                           

...

و فصل فصل درو بود.

وبا نشستن یک سار روی شاخه ی یک سرو      

کتاب فصل ورق خورد                                     

وسطر اول این بود:

حیات  غفلت رنگین یک دقیقه ی «حوا» ست.